¡Hola Guapas y Guapos!

¡Aquí está mi primer blog! Mucho gusto!
Goed, laat ik vooral verder gaan in het Nederlands zodat jullie kaaskoppen er ook nog wat van kunnen maken;)

Ik kwam zondagavond rond kwart over zeven aan op het vliegveld van Málaga en in eerste instantie dacht ik oké dit is echt een meeeeega klein vliegveldje maar toen ik eenmaal uit de arriveer hal op zoek moest naar de bagagehal had ik toch wel een beetje ongelijk. ' I'm digging, I'm searching right FOR my luggage! ' Dertig tax-free shops en aardig wat trappen verder was daar dan de bagagehal! SCORE! En ja hoor daar lag ze, mijn witte koffer lag te shinen als een malle op die rollende zwarte band, klaar om met mij verder te trekken naar mijn volgende bestemmingspunt…Heerlijk gevoel, die was in ieder geval ook goed meegekomen.

Ineens constateer ik een klein mannetje (die net iets teveel van de tapas en cerverzas heeft genoten) met een wit bordje in zijn handen met mijn naam erop! Ik schreeuw dus ook heerlijk enthousiast SI! SI! ESTA MI! Vrijheid, blijheid! Mijn koffer wordt direct in gijzeling genomen door meneer Pépe, dus nouja dan maar er achter aan he… allemachtig hij dacht zeker laat ik de auto vooral niet VOOR de vluchthaven zetten maar ergens in één of ander ingewikkeld gangenstelsel met muchos muchos auto’s. Minder prettig om zo’n stuk te slenteren met een toch redelijk beladen backpack op je rug. Pépe begint te praten! En niet een beetje ook, SHIT! Wat was die zin ook alweer? Puede hablar mas…claro?/ alto?/ tranquillo…? aaargh nee ik kom er niet op. Ik denk dat zo ongeveer het hele Spaanse woordenboek voorbij is gekomen en het enige wat ik terug kon zeggen was aaaah si! Muy bien! Eeeeh no, y haha claro. Dan maar mijn openingszin erin gooien: ‘Por que soy tan Quapa?:P (met dank aan Jesse v.d. Klundert overigens) het was een eneverend gesprek dat zullen jullie begrijpen;) een kleine tien minuten later sta ik aan het strand en kan ik mijn 'beach house' betreden.

Eerste indruk is gelijk goed het uitzicht is echt fenomenaal! Ik zie de witte schuimkoppen van de golven en de odeur van een knisperend houtvuurtje plus de bijbehorende klanken bereiken mijn zintuigen. ‘Muy bien! Me gusta!’ een groot minpunt is echter het feit dat ik geen internet heb! BALEN! Even morgen checken op school, nu eerst een frisse neus halen en een ergens een hapje eten. Nadat ik de hele boulevard zo ongeveer heb afgestruind beland ik bij een tentje waar nog wat meer mensen zitten te eten, het uitzicht is wederom erg aangenaam en er hangt een menukaart aan de zijkant van het terras zodat ik eerst even op m’n gemak kan kijken of er IETS tussen staat wat me aanspreekt. --> Muaaah ja dat gaat wel lukken. Ik zit, en nadat ik mijn Hola! Eruit heb gegooid word ik vrijwel meteen geconfronteerd met de volgende Spaanse spraakwaterval. Pfff wat praten die mensen snel! Enfin, ik ga voor een 'vino tinto' en werp mijn 'ojos' nog even op de kaart. De ober besluit vervolgens om zijn ‘bar- special’ aan mij te verkondigen. Lichtelijk afgeleid door de overblijfselen van zijn ooit- aanwezige- hazenlip, probeer ik zijn verhaal over een Dorade, patat, salade en iets met het vuurtje wat voor mij staat te branden, te begrijpen. Zoals jullie zien in de foto’s is het een behoorlijke dagschotel compleet met vissengraat geworden :O Vooral NIET in z'n bek kijken en proberen te controleren of er echt echt geen overblijfselen van z'n ogen in zitten Ellen! goed advies aan mezelf voor de volgende keer.

Nadat ik de operatie Dorade redelijk succesvol en netjes heb afgerond, komen er twee mannen van middelbare leeftijd aan een tafeltje naast mij ziiten. Bijzonder één van de twee heren heeft namelijk een stem eh maar dan zonder stem. Voor mij heet hij 'de zanger zonder stem', hoe ironisch het ook klinkt. Ik raak met ze in gesprek (uiteraard in het Spaans) en zo vertellen we het één en ander aan en over elkaar. De zanger zonder stem heeft dan weer wel een naam; TAMBIEN Pépe en zijn metgezel heet Paco. Volle bak ambiance! Pépe vertelt dat hij een Flamengo zanger en danser was maar dat hij erg ziek is geweest en te veel heeft gezongen en dat daarom zijn stembanden bijna helemaal zijn verwijderd, hij klinkt zeg maar als een gemixte versie van E. T. en Sméagol (my precious Lord Of The Rings). Er komt een dame voorbij lopen met een bosje Jasmijn bloemen en de heren kopen er eentje voor mij.. aaaaah. De dame komt erbij zitten en begint out of the blue een complete serenade te brengen! Nou ik kan jullie vertellen; haar stembanden doen het best goed. Uit volle borst galmt er een beetje een zeikerig maar zeker tempramentvol lied uit haar grote rode ingekleure mond. De uit Sevilla afkomstige dames aan de tafel achter mij besluiten vervolgens de tweede stem en een paar danspasjes in te zetten! Nou IK VIND TUT! We gaan nog even naar een andere bar en zo zitten we een paar uurtjes met z’n allen aan de vino tinto, cuba libre en cerverzas. Ik moet wel echt een beetje optijd weg want ik heb de volgende ochtend om half negen mijn inschalingstest. Pero es muy Disfrutar!

Het is maandag! Eerste lesdag! Ik moet als vrouw dus een kaart gaan lezen en mijn weg naar de school vinden...Maar natuurlijk kan ik dat! ik loop in één keer goed met als gevolg dat ik een kwartier te vroeg bij het instituut ben. Ach ik moet nog even wennen aan dat TRANQUILLO TRANQUILLOOO! Goed, de test: pittig! maar blijkbaar heb ik het redelijk goed ingevuld want ik word ingedeeld in niveau A1. Onder dit niveau is nog een niveau maar dat is echt voor mensen (met alle respect) die alleen kunnen tellen, de dagen van de week kennen en weten hoe ze bier moeten bestellen.

De les begint en de goedlachse, gezellige en half Italiaanse Maria komt ons lokaal binnen lopen. Ze gooit een fluffy vogel op tafel genaamd (ja ja daar issie weer) Pépe! wie de vogel vangt moet zich voorstellen en flink uitgebreid ook! Fantastisch ik mag als eerste, probeer maar eens uit te leggen dat je bent afgestudeerd als journalist in de sector radio/ televisie en straks weer achter de schermen aan de slag wilt maar nu eerst nog even iets anders wilt doen/ leren en een tijdje in het buitenland wilt verblijven, PLUS je vakkenpakket, afstudeeronderzoek, vooropleidingen en een stukje levensverhaal. JA! Precies nou dat had ik dus ook! Mijn woordenschat is echt minimaal als je dit soort dingen er ineens uit moet gooien. De rest heeft absoluut een voorsprong op mij! Ze kennen echt veel meer woorden, ik merk dat ik toch echt het zakelijke Spaans heb gehad ten tijde van mijn opleiding. Weet ik veel wat 'rauwe vis' of bijvoorbeeld 'gouden ring' is in het Spaans!

Ik zit in de klas met een Duitser, een Duitser, nog twee Duitsers oh en NOG een Duitser... GEMUTLICH nicht?! Tja, het was leuker geweest als er nog wat meer nationaliteiten tussen zouden zitten maar helaas. (Het Deense stelletje van twintig die zo samen mee zouden kunnen doen aan de ‘So you wanna look like Justin Bieber en Selena Gomez’ competitie haken namelijk na een paar uur al af en willen een niveau lager) Aan het einde van de dag eten we lekker paella met z’n allen en gaan we met de bus naar het centrum van Málaga voor een mini tour.

Vroeg naar bed ik ben kapot, ik slaap als een roos. Mijn heerlijke nachtrust wordt uiteindelijk ruw verstoord door dat ene nare deuntje dat je Iphone ,voor de meesten, in de ochtend maakt: 8.00uur my wake up sound! het is gewoon nog donker! WAUW! Dat is lang geleden dat ik mijn bed uit ging en dat het nog stik donker was! Even wennen dus.
Naar school lopen is heerlijk! De zon is dan lekker aan het opkomen en het is rustig op straat... en de mensen die er wel zijn, zijn allemaal zoooo ontzettend tranquillo tranquillo! Doorlopen kennen ze niet, alles gaat op z’n gemak. Tijdens de tweede lesdag worden de werkwoorden inclusief verleden/ tegenwoordige tijd en actieve vorm er lekker ingeknald. Het lijkt alsof mijn hele klas alle werkwoorden gewoon al kent terwijl ik dus ook echt niet weet wat ‘touwtje springen’ of ‘scheren’ is in het Spaans! Het is voor mij best pittig omdat al die Duitsers steun hebben aan elkaar en ze overleggen of praten onderling best veel. De docenten kunnen ook aardig goed Duits dus wanneer er iets voor hen onduidelijk is, wordt het hun veel sneller duidelijk wat er bedoeld wordt. ( ik kan gelukkig redelijk goed Duits dus ik kan het uiteindelijk nog best een beetje volgen, pero un poco! Alles gaat in het Spaans, wanneer de grammatica wordt uitgelegd of bepaalde gezegdes worden besproken gaat dit enkel en alleen in het Spaans, soms gepaard met wat geluid en gebarentaal.

Ik blijf alleen deze week nog in mijn studio en ga dan toch in 'De Villa' wonen, daar is gewoon Wifi en kan ik veeeeel meer. Mijn studio is echt prima maar de suite die ik daar krijg is zelfs NOG beter. Het is veel ruimer, ik heb alles voor mezelf, behalve de keuken. Er wonen op dit moment nog vier meiden in de villa dus alleen maar gezellig! Ook Annette de stagiaire met wie ik wel leuk op kan schieten woont daar en ze blijft ook tot december dus die vind het ook alleen maar leuk als ik bij hun in kom wonen. Ook bij de villa zit weer een privé zwembad, terras en een bbq- plaats.

Tot slot, mijn vrije tijd heb ik ingedeeld in mijn studio zittende in de zon; beetje studeren, Spaans kwartet spelen met mezelf én met De Telegraaf! Ja ik blijf immers ‘un periodiste de televicion pero destras de la camera’ :P

Ik heb nog zoveel meer te vertellen maar ik denk dat dit eerst wel even genoeg is! Oh en het weer is hier GEWELDIG! rond de 26 graden :)

Muchos besos a todos! Hasta el proximo!
Ellebel